De Bank van Rusland heeft donderdag een rapport uitgebracht. Hierin wordt opgeroepen tot een totaalverbod op cryptocurrencies.
Verbod kwam ook al in 2020
Terwijl Rusland cryptocurrency-betalingen in 2020 verbood en de centrale bank vorige maand een verbod op cryptocurrency-investeringen binnen het land opperde, zou het voorstel van vandaag verder gaan.
Met het oog op het milieu zou de Bitcoin-mining in het land, die meer dan 10% van de rekenkracht voor het Bitcoin-netwerk levert, onmiddellijk worden stopgezet. Het zou financiële instellingen ook verbieden om digitale activa over te maken. Russen zouden geen goederen en diensten in Bitcoin kunnen kopen. Sterker nog, Russen zouden helemaal geen Bitcoin meer kunnen kopen.
Het is moeilijk voor te stellen dat een verbod op cryptocurrency’s wordt ingevoerd zonder de steun van president Vladamir Poetin. Hij is al 18 van de afgelopen 22 jaar aan de macht (hij was vier jaar premier vanwege de termijnbeperkingen, die sindsdien zijn gewijzigd). Zijn houding ten opzichte van crypto’s is sceptisch terwijl hij de geopolitieke vertakkingen aan het uitwerken is. Bovendien zien veel voorstanders van crypto Bitcoin en gedecentraliseerde netwerken als bijna immuun voor verboden. Het is moeilijk om toegang en gebruik van activa die in wezen open-source computerprogramma’s zijn te controleren.
Maar andere landen hebben cryptocurrency al verboden, expliciet of impliciet.
Wil jij Bitcoin verhandelen op 1 van de grootste en meest betrouwbare exchanges ter wereld? Klik hier en ga naar KuCoin.
Landen met expliciet crypto-verbod
Volgens een rapport van de Law Library of Congress uit november 2021 hebben negen landen cryptocurrency expliciet verboden: Algerije, Bangladesh, Egypte, Irak, Marokko, Nepal, Qatar, Tunesië en, natuurlijk, China.
Met uitzondering van China en Nepal hebben al deze landen een grote moslimmeerderheid. Er is een open debat gaande over de vraag of Bitcoin is toegestaan volgens de islamitische wet. De wet verbiedt het in rekening brengen van rente of andere financiële praktijken die als uitbuiting worden beschouwd. Terwijl een aantal prominente geestelijken Bitcoin “halal” of aanvaardbaar hebben verklaard, hebben anderen – zoals de Ulama Raad in Indonesië – het “haram” of verboden verklaard. De reden is dat de munteenheid geen fysieke vorm heeft.
Maar zelfs als er al verboden zijn, kan niet elk land ze volledig handhaven. Volgens het Cambridge Centre for Alternative Finance hebben de negen bovengenoemde landen in juli 2021 0,19% van de hash rate van Bitcoin-delvers in handen. Dit betekent dat ze ruwweg een vijfde van een procent van de totale rekenkracht van het netwerk leveren. Niets daarvan komt van het Chinese vasteland. Aldus de statistieken van Cambridge.
China, het dichtstbevolkte land ter wereld, heeft zijn eigen redenen om cryptocurrencies te verbieden. In de ogen van critici geeft het regime voorrang aan financieel toezicht als middel om controle over zijn burgers te behouden. Gedecentraliseerde technologieën gaan juist in de richting van privacy en financiële vrijheid. China test momenteel een digitale munt van de centrale bank, een virtuele versie van zijn yuan. De reden is deels om de alomtegenwoordige financiële diensten van de particuliere bedrijven Ant Group en Tencent te ondermijnen.
Landen met impliciet crypto-verbod
Naast de staten met een expliciet verbod, hebben nog eens 42 staten (waaronder Indonesië) cryptocurrencies impliciet verboden, volgens de Law Library of Congress. Wet- en regelgeving met betrekking tot de ontluikende technologie verschuift voortdurend. Dit kan betekenen dat hun regeringen financiële instellingen niet toestaan om cryptobedrijven of -houders als klant aan te nemen. Ook kan het betekenen dat ze zelfs verbieden cryptocurrency exchanges actief te laten, naast andere beperkingen.
Op de lijst van landen staan onder meer Benin en Burkina Faso. Beide vallen onder de Centrale Bank van West-Afrikaanse Staten (BCEAO), die crypto niet toelaat binnen de economische zone. Hetzelfde geldt voor Kameroen en Tsjaad, die lid zijn van de Economische en Monetaire Gemeenschap van Centraal-Afrika (CEMAC). De CEMAC zegt dat omdat digitale activa niet gereguleerd zijn, ze illegaal zijn. Dit alles weerhield Tsjaad en Burkina Faso er niet van om de vijfde en zesde hoogste peer-to-peer handelsvolumes voor Bitcoin in Afrika te registreren vanaf september 2021, volgens Useful Tulips. Hun aantallen verbleken echter in vergelijking met de dagelijkse volumes op, laten we zeggen, Binance.
Er zijn ook gebieden van weerstand tegen crypto in heel Zuid-Amerika, ondanks de omarming in staten als Argentinië, Colombia en Venezuela. Bolivia en Ecuador hebben beide een sceptische kijk op digitale valuta.
Terug naar Rusland
Dichter bij Rusland hebben een handvol voormalige Sovjetrepublieken, namelijk Georgië, Moldavië, Tadzjikistan en Turkmenistan, crypto impliciet verboden. Kazachstan staat ook op de lijst.
Volgens een wet uit juni 2020 mogen in Kazachstan alleen cryptocurrencies worden gebruikt die worden gedekt door andere activa (zoals stablecoins). Het land heeft Bitcoin de volgende maand officieel als grondstof erkend. Kazachstan is begonnen met goedkope energieprijzen aan te wenden om miners aan te trekken. Maar het elektriciteitsnet had moeite om de toestroom van verbannen Chinese Bitcoin-miners aan te kunnen, waardoor Kazachstan vorig jaar het op één na grootste miningland ter wereld werd. De stijgende stroom- en brandstofprijzen leidden begin deze maand tot rellen en een internetstilstand, waardoor ook de miningactiviteiten werden stilgelegd.
Het Centraal-Aziatische land is een interessant voorbeeld voor Poetin, die zijn greep op de macht wil behouden. Maar als hij wil weten hoe cryptoverboden elders uitpakken, kan hij het aan andere wereldleiders vragen.
